PURA. Purism In Antiquity: Theories Of Language in Greek Atticist Lexica and their Legacy

Lexicographic entries

Reference editions of erudite sources

The following authors and works (here abbreviated according to our Abbreviations) are cited from the following standard editions:

Ael.Dion.
Erbse, E. (1950). Untersuchungen zu den attizistischen Lexika. Berlin.

[Ammon.]
Nickau, K. (1966). Ammonii qui dicitur liber de adfinium vocabulorum differentia. Leipzig.

Anon. Περὶ πνευμάτων
Sandri, M. G. (2022). ‘L’epitome del περὶ πνευμάτων di Trifone d’Alessandria (con nuovi frammenti di Alessandro Etolo (?), Tirannione e Aristocle di Rodi)’. Revue d’Histoire des Textes 17, 111–44.

Anon. Περὶ προσῳδίας
Sandri, M. G. (2023). ‘Two New Lexica on Accentuation and Vowel Quantities (With New Fragments of Eupolis, Aristophanes of Byzantium (?), Aristarchus of Samothrace and Seleucus of Alexandria (?))’. CCJ 69, 75–119. DOI: https://doi.org/10.1017/S1750270522000112.

Anonymus Baroccianus
Nauck, A. (1867). Lexicon Vindobonense. Accedit appendix duas Photii homilias et alia opuscula complectens. St. Petersburg, Leipzig.

Antiatt.
Valente, S. (2015). The Antiatticist. Introduction and Critical Edition. Berlin, Boston.

Apoll.Dysc.
Quoted according to GG vols. 2.1–2.3 (see Abbreviations).

Apollon. Lex.
Bekker, I. (1833). Apollonii Sophistae lexicon Homericum. Berlin.

Ar.Byz.
Slater, W. J. (1986). Aristophanis Byzantii Fragmenta. Berlin, New York.

[Arcad.]
Roussou, S. (2018). Pseudo-Arcadius’ Epitome of Herodianus’ De Prosodia Catholics. Edited with an Introduction and Commentary. Oxford, New York.

Choerob. Epim. in Ps.
Gaisford, T. (1842). Georgii Choerobosci dictata in Theodosii Canones, necnon epimerismi in Psalmos. Vol. 3. Oxford.

Choerob. in Theodos.
Quoted according to GG 4,1.103–417 e 4,2.1–371 (see Abbreviations).

Choerob. Περὶ ὀρθογραφίας
Cramer, J. A. (1835–1837). Anecdota Graeca e codd. manuscriptis bibliothecarum Oxoniensium. (4 vols.). Vol. 2. Oxford, 167–81.

Choerob. Περὶ πνευμάτων
Valckenaer, L. C. (1822). Ammonius. De differentia adfinium vocabulorum, Leipzig, 188–215.

De barbarismo et soloecismo [1] – [12]
Sandri, M. G. (2020). Trattati greci su barbarismo e solecismo. Introduzione ed edizione critica. Berlin, Boston.

D.H. Comp.
Usener, H.; Radermacher, L. (1929). Dionysii Halicarnasei quae exstant. Vol. 6.2. Leipzig.

Δικῶν ὀνόματα
Bekker, I. (1814–1821). Anecdota Graeca. 3 vols. Vol. 1. Berlin, 181−94.

EM
(α–ω) = Gaisford, T. (1848). Etymologicum magnum. Oxford.
(α 1–β 312) = Lasserre, F.; Livadaras, N. (1976–1992). Etymologicum Magnum Genuinum, Symeonis Etymologicum una cum Magna Grammatica, Etymologicum Magnum auctum. 2 vols. Rome, Athens.

Epim.Hom.
Dyck, A. R. (1983). Epimerismi Homerici. Pars Prior Epimerismos continens qui ad Iliadis librum A pertinent. Berlin, New York.
Dyck, A. R. (1995). Epimerismi Homerici. Pars Altera Epimerismos continens qui ordine alphabetico traditi sunt. Lexicon ΑΙΜΩΔΕΙΝ quod vocatur seu verius ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΑΙ ΔΙΑΦΟΡΟΙ. Berlin, New York.

Erot.
Nachmanson, E. (1918). Erotiani Vocum Hippocraticarum collectio cum fragmentis. Uppsala.

Et.Gen.
(α 1–β 312) = Lasserre, F.; Livadaras, N. (1976–1992). Etymologicum Magnum Genuinum, Symeonis Etymologicum una cum Magna Grammatica, Etymologicum Magnum auctum. 2 vols. Rome, Athens.
(λ 1–208) = Alpers, K. (1969). Bericht über Stand und Methode der Ausgabe des Etymologicum genuinum. Copenhagen.

Et.Gud.
(α–ζειαί) = De Stefani, A. (1909–1920). Etymologicum Gudianum quod vocatur. 2 vols. Leipzig.
(–ω) = Sturz, F. G. (1818). Etymologicum Graecae linguae Gudianum et alia grammaticorum scripta e codicibus manuscriptis nunc primum edita. Leipzig.

Et.Parv
Pintaudi, R. (1973). Etymologicum parvum quod vocatur. Milan. 

Et.Sym.
(α–β) = Lasserre, F.; Livadaras, N. (1976–1992). Etymologicum Magnum Genuinum, Symeonis Etymologicum una cum Magna Grammatica, Etymologicum Magnum auctum. 2 vols. Rome, Athens.
(γ–ε) = Baldi, D. (2013). Etymologicum Symeonis. Γ – Ε, Turnhout.
(ζ) = Baldi, D. (2015). Etymologicum Symeonis. Ζ. Roosen, B.; Van Deun, P. (eds.), The Literary Legacy of Byzantium. Turnhout, 77–108.

Eust. Comm. in Psalm.
Villani, B.; Kim, S.; Gleede, B.; Coullet, M. (2021). Eusebius Caesariensis. Commentarii in Psalmos. Vol. 1: Psalms 1–50. Patristic Text Archive 2020. Version: 40ae3150, committed on 2021-02-11, https://pta.bbaw.de/reader?left=urn-cts-pta-pta0003.pta020.pta-grcBibex1.
Bandt, C.; Coullet, M. (2021). Eusebius Caesariensis. Commentarii in Psalmos. Vol. 2: Psalms 51–100. Patristic Text Archive 2020. Version: 40ae3150, committed on 2021-02-11, https://pta.bbaw.de/reader?left=urn-cts-pta-pta0003.pta020.pta-grcBibex2.

Eust. in Il.
Van der Valk, M. (1971–1987). Eustathii Commentarii ad Homeri Iliadem pertinentes. 4 vols. Leiden.

Eust. in Od.
Stallbaum, G. (1825–1826). Eustathii Commentarii ad Homeri Odysseam ad fidem exempli Romani editi. 2 vols. Leipzig.

Gal. Gloss.
Perilli, L. (2017). Galeni vocum Hippocratis glossarium. Berlin.

Greg.Cor.
Schaefer, G. H. (1811). Gregorii Corinthii et aliorum grammaticorum libri de dialectis linguae Graecae. Leipzig.

Harp.
Keaney, J. J. (1991). Harpocration. Lexeis of the Ten Orators. Amsterdam.

Ηdn.
Unless otherwise stated below, works by Herodian are quoted from GG vols. 3.1–3.2 (see Abbreviations).

[Hdn.] Fig.
Hajdú, K. (1998). Ps.-Herodian, De Figuris. Überlieferungsgeschichte und kritische Ausgabe. Berlin, New York.

[Hdn.] Epim.
Boissonade, J. F. (1963). Ἠρωδιανοῦ Ἐπιμερισμοί. Herodiani Partitiones. E codd. Parisinis edidit Jo. Fr. Boissonade. London 1819.

[Hdn.] Παρεκβολαὶ τοῦ μεγάλου ῥήματος
La Roche, J. (1863). ‘Παρεκβολαὶ τοῦ μεγάλου ῥήματος ἐκ τῶν Ἡρωδιανοῦ. E duobus codicibus Caes. Reg. biblioth. Vindobonensis’. Jahresbericht über das k. k. akademische Gymnasium in Wien für das Schuljahr, 3–37.

[Hdn.] Περὶ τῶν ζητουμένων
Cramer, J. A. (1835–1837). Anecdota Graeca e codd. manuscriptis bibliothecarum Oxoniensium. (4 vols.). Vol. 3. Oxford, 246–62.

[Hdn.] Philet.
Dain, A. (1954). Le «Philétæros» attribué à Hérodien. Paris.

Heracl.Mil.
Cohn, L. (1884). De Heraclide Milesio grammatico. Berlin.

Herenn.Phil.
Palmieri, V. (1988). Herennius Philo. De diversis verborum significationibus. Naples.

Hsch.
(α–δ) = Latte, K.; Cunningham, I. C. (2018). Hesychii Alexandrini Lexicon. Vol. 1: Α–Δ. Berlin, Boston.
(ε–o) = Latte, K.; Cunningham, I. C. (2020). Hesychii Alexandrini Lexicon. Vol. 2: Ε–Ο. Berlin, Boston.
(π–σ) = Latte, K.; Hansen, P. A. (2005). Hesychii Alexandrini Lexicon. Vol. 3: Π–Σ. Berlin, New York.
(τ–ω) = Latte, K; Hansen, P. A.; Cunningham, I. C. (2009). Hesychii Alexandrini Lexicon. Vol. 4: Τ–Ω. Berlin, New York.

Lesb.Gramm. De figuris
Blank, D. L. (1988). Lesbonax. Περὶ σχημάτων. Edited with an Introduction. Berlin, New York.

Lex.A.
Dyck, A. R. (1995). Epimerismi Homerici. Pars Altera Epimerismos continens qui ordine alphabetico traditi sunt. Lexicon ΑΙΜΩΔΕΙΝ quod vocatur seu verius ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΑΙ ΔΙΑΦΟΡΟΙ. Berlin, New York, 825–1016.

Lexeis Rhetorikai
Bekker, I. (1814–1821). Anecdota Graeca. 3 vols. Vol. 1. Berlin, 195–318.

Lex.Herod.
Stein, H. (1871). Herodoti Historiae. Vol. 2. Berlin, 443–82 (reprinted in LGM, 191–230).

Lex.Par.Gr. 3027
Hermann, G. (1801). De emendanda ratione Graecae grammaticae. Vol. 1. Leipzig.

Lex.Patm.
Sakkelion, I. (1877). ‘Λέξεις μεθ’ἱστοριῶν – Lexicon Patmense’, BCH 10–16, 137–54 (reprinted in LMG, 140–65).

Lex.Vat.
Reitzenstein, R. (1892–1893). Inedita poetarum Graecorum fragmenta. Vol. 3: Index Lectionum in Academia Rostochiensi semestri hiberno a. 1892–3 ab die XV m. Octobris habendarum. Rostock, 3–8.

Lex.Vind.
Guida, A. (2018). Lexicon Vindobonense. Florence.

LGM
Latte, K.; Erbse, H. (1965). Lexica Graeca minora. Hildesheim.

Maximus Planudes Grammatica
Bachmann, L. (1828). Anecdota Graeca. 2 vols. Vol. 2. Leipzig, 1–166.

Moer.
Hansen, D. U. (1998). Das attizistische Lexicon des Moeris. Quellenkritische Untersuchung und Edition. Berlin, New York.

Orio
Sturz, F. G. (1820). Orionis Thebani Etymologicon. Leipzig.

Orus
Alpers, K. (1981). Das attizistische Lexicon des Oros. Untersuchung und kritische Ausgabe. Berlin, New York.

Paus.Gr.
Erbse, E. (1950). Untersuchungen zu den attizistischen Lexika. Berlin.

Philemo
(Vindob.) = Reitzenstein, R. (1897). Geschichte der griechischen Etymologika. Ein Beitrag zur Geschichte der Philologie in Alexandria und Byzanz. Leipzig, 392–6.
(Laur.) = Cohn, L. (1898). ‘Der Atticist Philemon’. Philologus 57, 353–67.

Philox.Gramm.
Theodoridis, C. (1976). Die Fragmente des Grammatikers Philoxenos. Berlin, New York.

Phot. (Lexicon)
(α–φ) = Theodoridis, C. (1982–2013). Photii Patriarchae Lexicon. 3 vols. Berlin, New York.
(χ–ω) = Dobree, P. P. (1822). Photii lexicon e codice Galeano. 2 vols. London.

Phryn. Ecl.
Fischer, E. (1974). Die Ekloge des Phrynichos. Berlin, New York.

Phryn. PS
de Borries, I. (1911). Phrynichi Sophistae Praeparatio sophistica. Leipzig.

Poetae Comici Graeci (PCG)
Kassel, R.; Austin, C. (1983–2001). Poetae comici Graeci. 8 vols. Berlin, New York (see Abbreviations).

Poll.
Bethe, E. (1900–1937). Pollucis Onomasticon. 3 vols. Leipzig.

Prisc. 18
Rosellini, M. (2015). Prisciani Caesariensis Ars. Liber XVIII. Pars altera. Vol. 1: Introduzione, testo critico e indici. Hildesheim.

[Ptol.Ascal.] Diff.
Heylbut, H. (1887). ‘Ptolemaeus Περὶ διαφορᾶς λέξεων’. Hermes 22, 388–410.
Palmieri, V. (1982). ‘Ptolemaeus, De differentia vocabulorum’. Annali della Facoltà di Lettere e Filosofia dell’Università di Napoli 24, 155–225.

Rhet.Lex.
Naoumides, M. N. (1975). Rhetorikai lexeis. Editio princeps. Athens.

Schol. Aeschin.
Dilts, M. R. (1992). Scholia in Aeschinem. Stuttgart, Leipzig.

Schol. Ar.
Koster, W.J.W.; Holwerda, D. et alii (1960–2007). Scholia in Aristophanem. 17 vols. Groningen. [N.B. Schol. Ar. is used for the scholia vetera, Schol. rec. Ar. for the scholia recentiora, and Schol. (Tz.) Ar. for Tzetzes’ scholia].

Schol. Aristid.
Dindorf, W. (1829). Aristides. Vol. 3. Leipzig.

Schol. Dem.
Dilts, M.R. (1983–1986). Scholia Demosthenica. 2 vols. Leipzig.

Schol. Hom. Il.
Erbse, H. (1969–1988). Scholia Graeca in Homeri Iliadem (scholia vetera). 7 vols. Berlin.

Schol. Hom. Od.
Pontani, F. (2007–). Scholia Graeca in Odysseam. Rome.

Schol. Luc.
Rabe, H. (1906). Scholia in Lucianum. Leipzig.

Schol. Soph. El.
Xenis, G. A. (2010). Scholia vetera in Sophoclis Electram. Berlin, New York.

Schol. Thuc.
Hude, K. (1927). Scholia in Thucydidem ad optimos codices collata. Leipzig.
Kleinlogel, A. (2019). Scholia Graeca in Thucydidem. Scholia vetustiora et Lexicon Thucydideum Patmense. Aus dem Nachlaß unter Mitarbeit von Stefano Valente herausgegeben von Klaus Alpers. Berlin, Boston.

Su.
Adler, A. (1928–1938). Suidae lexicon. 5 vols. Leipzig.

Suet. Blasph.
Taillardat, J. (1967). Suétone. Περὶ βλασφημιῶν, περὶ παιδιῶν (extraits byzantins). Paris, 1–26, 45–63, 76–9, 117–148.

Suet. Lud.
Taillardat, J. (1967). Suétone. Περὶ βλασφημιῶν, περὶ παιδιῶν (extraits byzantins). Paris, 27–44, 64–73, 80–1, 149–174.

Synagoge (abbreviated with Σ, Σb)
Cunningham, I. C. (2003). Synagoge. Συναγωγὴ λέξεων χρησίμων. Texts of the Original Version and of MS. B. Berlin, New York.

Theodos. Can.
Quoted according to GG 4,1.1–99 (see Abbreviations).

Theognost. Can.
Cramer, J. A. (1835–1837). Anecdota Graeca e codd. manuscriptis bibliothecarum Oxoniensium. (4 vols.). Vol. 2. Oxford, 1–165.

Thom.Mag.
Ritschl, F. (1832). Thomae Magistri sive Theoduli monachi Ecloga vocum Atticarum. Halle.

Tim. Lex.
Valente, S. (2012). I lessici a Platone di Timeo Sofista e Pseudo-Didimo. Introduzione ed edizione critica. Berlin, Boston.

Tragicorum Graecorum Fragmenta (TrGF) 
Snell, B.; Radt, S.; Kannicht, R. (1971–2004). Tragicorum Graecorum Fragmenta. 6 vols. Göttingen (see Abbreviations).

[Zonar.]
Tittmann, I. A. H. (1808). Iohannis Zonarae Lexicon. 2 vols. Leipzig.