στηθύνιον, στηθίδιον
(Phryn. Ecl. 362, Poll. 2.162)

A. Main sources

(1) Phryn. Ecl. 362: στηθύνιον ὀρνιθίου λέγουσί τινες οὐχ ὑγιῶς. εἰ γὰρ χρὴ ὑποκοριστικῶς λέγειν, <λέγε> στηθίδιον· εἰ δ’ οὐκ ἔστιν ὑποκοριστικόν, πόθεν εἰσεκώμασε καὶ τοῦτο τὸ κακὸν τῇ τῶν Ἑλλήνων φωνῇ;

λέγειν <λέγε> de Pauw (or only λέγε; cf. Lobeck 1820, 384) : λέγειν χρή U : λέγειν b : λεγόντων Scaliger.

Some incorrectly say στηθύνιον (‘little breast’) for a little bird. Indeed, if you need to use a diminutive, say στηθίδιον. If it is not a diminutive, from where has this pest burst into the language of the Greeks?

(2) Poll. 2.162: τὸ δὲ στηθῶν μέσον στηθύνιον.

τὸ δὲ στηθῶν τι μέσον codd. BC : possibly τὸ δὲ στηθῶν τι μέρος (cf. EM 727.24 = B.4) | στηθήνιον codd. AB.

The centre of the breasts [is called] στηθύνιον (‘breastbone’).

B. Other erudite sources

(1) [Hdn.] Epim. 128.12–129.4: τὰ ἀπὸ τῆς στι συλλαβῆς ἀρχόμενα διὰ τοῦ ι γράφεται [...] πλὴν τοῦ στῆθος, μέρος τοῦ σώματος· στηθύνιον, τὸ αὐτό· στήλη· στηλιτεύω· στήμων, τὸ στημόνιον, καὶ κλίνεται στήμονος· Στησίχορος, κύριον· καὶ στήκω, ἀντὶ τοῦ ἵσταμαι.

The [words] beginning with the syllable /sti/ are written with ι [...] with the exception of στῆθος (‘breast’), a part of the body, [and] στηθύνιον, the same; [and] στήλη (‘block of stone’, ‘gravestone’), στηλιτεύω (‘to inscribe on a στήλη’); στήμων, [that is] the thread (στημόνιον), which is declined στήμονος; Στησίχορος, a proper [name], and στήκω, in the sense of ἵσταμαι (‘to stand’).

(2) Hsch. σ 1811: στῆθος· τὸ ἐν τῇ θαλάσσῃ πρόσχω[σ]μα. καὶ τὸ ὑπὸ τοὺς ποδῶν δακτύλους στηθύνιον.

πρόσχω[σ]μα Heinsius : προσχωσμα cod. H | στηθύνιον Sopingius : στηθήνιον cod. H.

στῆθος: The alluvial deposit in the sea (cf. Plb. 4.41.1–7). And [the part] under the toes [is called] στηθύνιον (cf. Hp. Art. 55 [= 4.240.3 Littré] and 58 [= 4.248.10 Littré]: τῷ στήθει τοῦ ποδός).

(3) Su. σ 1082: στῆθος καὶ στηθίδιον· καὶ στηθύνιον, τὸ μικρὸν στῆθος. καὶ στηθίδην.

στηθύνιον, τὸ μικρὸν στῆθος : cf. Lexicon Ambrosianum ineditum 819 (see Adler 1928–1938 vol. 1, XVII–XVIII).

στῆθος (‘breast’) and στηθίδιον (‘little breast’), and στηθύνιον, [that is] little breast, and στηθίδην (actually στηθίδιν? Cf. LBG s.v.).

(4) EM 727.24: στηθύνιον· ὑποκοριστικῶς ἐστὶ μέρος τὶ τοῦ στήθους.

στηθίνιον codd. | Cf. [Zonar.] 1677.18 and AO 2.410.3.

στηθύνιον: It is a diminutive denoting a part of the breast.

(5) Thom.Mag. 335.8: στῆθος καὶ στηθίδιον λέγε ὑποκοριστικῶς, μὴ στηθύνιον.

The Excerpta Guelferbytana (cod. Guelf. 20 Gud. graec. 34v, cf. Ritschl, LVIII–LX) read στῆθος καὶ στηθίδιον, οὐ στηθήνιον.

Say στῆθος (‘breast’) and στηθίδιον as [its] diminutive. [Do] not [say] στηθύνιον.

C. Loci classici, other relevant texts

(1) Ephipp. fr. 3.1–7:
                                                    ἔπειτα πῶς
οὐ στέφανος οὐδείς ἐστι πρόσθε τῶν θυρῶν,
οὐ κνῖσα κρούει ῥινὸς ὑπεροχὰς ἄκρας
Ἀμφιδρομίων ὄντων; ἐν οἷς νομίζεται
ὀπτᾶν τε τυροῦ Χερρονησίτου τόμους,
ἕψειν τ’ ἐλαίῳ ῥάφανον ἠγλαϊσμένην,
πνίγειν τε παχέων ἀρνίων στηθύνια
[…]

The fragment is ascribed by Athenaeus to Ephippus in 9.370c and to Eubulus in Epit. 2.65c (fr. 148, dubium, starting from Ἀμφιδρομίων ὄντων) | τόμους Ath. 9.370c : τόμον Ath. Epit. 2.65c.

How is it that no wreath is placed outside the doors, nor does the scent of meat tease the tip of one's nose, even though it is the time of the Amphidromia? During this [festival] it is customary to roast slices of Chersonesian cheese, to boil cabbage glistening with oil, to stew the small breasts of fat little lambs […].